Erfurt

Vorige week is de Cruiser na een vliegtrip door Tsjechië en Slowakije vanwege verslechterende weersomstandigheden op het vliegveld Erfurt bij Weimar in de voormalige DDR gestrand. De piloten zijn met de trein naar huis gegaan en de kist staat daar maar op het platform te verkommeren, daar moet dus wat aan gedaan worden...

Donderdag lijkt de enig vliegbare dag deze week te gaan worden en vanaf het weekend zal het luchtruim vanwege de nucleaire top een tijd gesloten zijn dus we gaan plannen om de dame z.s.m. weer naar huis te krijgen.

Zo gezegd zo gedaan, het bedrijf wat op EHLE de verhuur van de Cruiser verzorgt heeft ook nog een Piper PA28 (OY-BKY) staan die we kunnen gebruiken om de Cruiser op te halen. Bemanning aan boord: Devi (Instructeur), ik (Leerling op deze vlucht), Wim (vliegt sinds kort ook op de Cruiser) en André (vriend van Devi), volle bak dus.

Na alle formaliteiten te hebben verricht, W&B maken (niet onbelangrijk met deze bezetting), vliegplan indienen, Piper aftanken, gingen we om 11:00 in de takeoff.

Vanwege het ad-hoc karakter van deze vlucht had de leerling nog geen tijd gehad om het manual van de kist te bestuderen maar dat gaf geen problemen, Devi kon me vrij simpel overal doorheen praten.

Het vliegt toch wel weer anders, de ailerons op de PA28 zijn niet heel erg effectief en vraagt dus best veel voetenwerk. Gelukkig zijn we dat op de Eurofox wel gewend dus al met al vond ik het zelf heel redeljk gaan.

Het weer op de heenweg was helemaal geweldig, wel veel wind maar uitstekend zicht en weinig turbulentie waardoor we tot ver in Duitsland op 2000 voet konden blijven kruisen, pas op het moment dat de heuvels in zicht kwamen zijn we wat geklommen naar 4300 voet.

Onderweg kom je door 5 verschillende FIRs, uiteraard eerst DutchMil, daarna Langen, vervolgens Bremen (heel klein stukje), daarna weer een keer Langen op een andere frequentie, en het laatste stukje tot aan Erfurt valt nog even binnen München. We hebben er 2 gesmokkeld, Bremen heeft ons niet gehoord en München ook niet... Wel grappig dat je eerst op Langen een dame aan de lijn hebt en als je vervolgens naar de volgende frequentie van Langen overgaat dat je dan dezelfde dame weer hoort.

Het vliegveld van Erfurt is een echte luchthaven dus na de landing moest ik achter een follow-me autootje taxien die ons vervolgens keurig met de pingpong batjes naast de Cruiser dirigeerde. Ik had al van de piloot die de kist daar achtergelaten had gehoord dat je daar niet gewoon zelf op het platform rond kan gaan banjeren maar dat je met een shuttlebusje opgehaald en later weer terug naar je kist gebracht wordt.

Bij het verlaten van de havendienst werd ons gevraagd hoe laat we weer terug gingen komen omdat we dan door de security (net echt allemaal..) zouden moeten. De piloten mochten door het havendienstpersoneel zelf gecontroleerd worden maar voor de controle van de passagier moest er een speciale functionaris van elders opgeroepen worden, heel bijzonder.

In de hal van de terminal hebben we eerst gecontroleerd of we 'op het bord stonden', volgens Devi kwam het tijdens zijn opleiding bij Martinair nog wel eens voor dat ze bij internationale trainingsvluchten wel in de aankomsthal vermeld werden maar bij ons was dat jammer genoeg niet het geval. (Zou best wel een leuke foto geweest zijn...)

In de hal zit ook een bistrootje, zelf heb ik het bij een pizzabroodje gehouden maar ik zag ook bockwursten langskomen, volgende keer misschien beter...

De Piper kon wel weer een slokje AVgas gebruiken (de Cruiser zat nog helemaal vol) dus na vliegplannen ingediend te hebben en de rekening voor de parkingfee van de Cruiser te hebben voldaan werden we weer terug naar de kisten geshutteld.

Daar moest er nog het e.e.a. overgeladen worden tussen de Piper en de Cruiser, de man van de shuttlebus keek wel een beetje bedenkelijk dat we gewoon zo maar heen en weer gingen lopen want eigenlijk zou hij met zijn busje de 20 meter heen en weer hebben moeten overbruggen....

Na het riedeltje procedures die bij een gecontroleerd veld horen te hebben afgewerkt konden we om 15:20 in takeoff. Devi zou zijn vriend in de Piper laten vliegen (instructeurs zijn over het algemeen structureel lui, als ze iemand anders iets kunnen laten doen zullen ze het zeker niet zelf gaan doen...) en Wim zou mij assisteren bij de terugvlucht.

De Piper kruist ongeveer 110 knopen terwijl de cruiser bij een knoop of 95 het beste loopt dus de jongens liepen meteen al snel uit. Het weer was nog steeds prima, iets minder zicht vanwege de combinatie zon tegen en lichte heiigheid. Op 5000 voet was het verder mooi strak maar wel 50 knopen wind van opzij. Ook kon je merken dat er een weersverandering aan zat te komen, bij vertrek op Erfurt was de QNH nog 1016, bij aankomst op EHLE was hij al gezakt naar 1005.

Op lange tochten is het best wel fijn als er iemand naast je zit die ook kan sturen en navigeren, de routine om ieder half uur van tank te wisselen gecombineerd met het overdragen van de besturing enerzijds en navigatie etc. anderzijds werkt prima.

EHLE sluit in principe op 19:00 LT, als je later wilt landen wordt het een prijzige aangelegenheid dus gedurende de vlucht bleef de ETA aanduiding op de GPS een punt van aandacht. Een Tomtom in de auto rekent met allerlei gemiddelde waardes zodat je ETA niet meteen naar oneindig schiet wanneer je een keer in een file belandt, de Garmin in de cuiser rekent om de paar seconden een nieuwe ETA uit, de wind draaide ook af en toe nog wat dus we hebben veel verschillende ETA's gezien onderweg....

18:30 LT stonden we keurig op tijd in EHLE weer aan de grond.

Het was een leuke vlucht, ik vond het erg leuk om ook Piper te hebben kunnen vliegen en kijk al weer uit naar de volgende.

Wordt vervolgd,....