Berend Jan, bedankt voor de foto's en de toestemming om ze hier te mogen plaatsen !
Afgelopen donderdag zou Arie met vakantie gaan maar omdat ik nog een dik vlieguur te kort kwam (de vliegschool werkt met een goedgekeurde syllabus waarin precies beschreven staat welke onderdelen geoefend moeten worden totdat ze onder de knie zijn en hoe veel tijd daar minimaal voor staat, blijkbaar waren veel oefeningen in 1 keer goed gegaan...) was ik erg blij dat hij toch nog even een rondje met mij wilde doen. Eigenlijk wilden we naar Texel maar de wolkenbasis lag daar op dat moment nog beneden de 700 voet dus zijn we er eerst maar even bovenuit geklommen om te zien of er al gaten in kwamen.
Na Texel even opgeroepen te hebben bleek dat er wel wat verbetering inzat maar niet op dusdanig korte termijn zodat we maar weer terug richting Lelystad zijn gevlogen.
Onderweg nog even een gesimuleerde noodlanding tot 500 voet bij de dijk Enkhuizen-Lelystad gedaan, mocht de motor daar echt een keer uitvallen dan wordt het toch wel spannend, de dijk zelf met het drukke verkeer in twee richtingen is eigenlijk geen optie, de taluds lopen op de meeste plaatsen erg schuin zodat alleen het naastgelegen fietspad misschien redding kan brengen. Toch goed om eens over na te denken.
Zaterdag was er al een examinator geregeld voor 2 examens -medeclubleden Vince en Jan waren ondertussen ook klaar voor het examen- na overleg kon er nog wel een derde bij.
Omdat iedere dag anders is voor wat betreft wind thermiek etc. etc. en het dus wel handig is om vlak voor een examen nog even een rondje te vliegen was het erg fijn dat Mark (is ook vlieginstructeur maar vliegt op het moment op ATR's in Papua Nieuw Guinea) even in het land was zodat die ons alle drie nog even mee kon nemen.
De generale repetitie leverde weinig verrassingen op. Nadat Vince en Jan examen gedaan hadden (allebei geslaagd, gefeliciteerd !) was het mijn beurt.
Checks/starten/taxieen/nog meer checks/oplijnen en gaan....
Na het circuit op de juiste wijze verlaten te hebben (flaps up bij 200 voet, brandstofpomp uit op 500 voet, aflevelen op 700 voet en 90 graden rechts gevolgd door 90 graden links waarna er weer verder doorgeklommen mag worden) stonden er eerst steile bochten (45 graden bank) op het programma. Zowel linksom als rechtsom gingen deze heel goed. Belangrijk is om hierbij naast vooraf goed in het rond te kijken ook even het landingslicht en de brandstofpomp aan te zetten.
Volgende test was een clean stall, herstel met vermogen. Hierbij begin je te kijken of de situatie veilig is (APOS: Altitude (dus of je hoog genoeg zit) Position (niet boven mensenmenigtes/immense watervlaktes/bebouwing etc.) Orientation (dat je weet waar je precies uithangt) en Sky (even een paar bochtjes maken om te kijken of er geen ander vliegverkeer in de buurt is) vervolgens trek je de carburateurverwarming uit, zet brandstofpomp en landingslicht aan en trek je het gas helemaal dicht waarbij je probeert door aan de stick te trekken om het vliegtuig op dezelfde hoogte te houden. Hierdoor zal de snelheid snel afnemen en op het moment dat deze zo laag wordt dat het vliegtuig dreigt te overtrekken geef je vol gas, drukt de neus een klein beetje naar beneden, de carburateurverwarming op koud en wanneer je voldoende snelheid hebt zet je het vermogen weer op ongeveer 5000 toeren en kunnen pomp en landingslicht weer uit. Als je het goed gedaan hebt vlieg je dan nog steeds op dezelfde hoogte als waar je met de manoeuvre begon. De examinator was blijkbaar tevreden want hierna mocht ik al weer terug naar 'bravo' (het verplichte meldingspunt voor arriverend verkeer op Lelystad) vliegen.
Onderweg trok de examinator uiteraard nog even het gas dicht om te zien waar ik de noodlanding uit zou gaan voeren en na een paar minuten konden we ons exact op 700 voet boven bravo weer aanmelden voor de landing.
De eerste landing was een normale landing met gebruik van flaps, door de iets vlagerige wind vond ik deze net een heel klein tikje aan de harde kant, na de doorstart trok de examinator op 150 voet het gas dicht (EFATO - Engine Failure After TakeOff ) erg fijn dat iets links van het verlengde van baan 05 op Lelystad een mooi lang stuk grasveld ligt dus hier kon ik het toestel met 2 kleine bochtjes probleemloos voor hangen.
Hierna kreeg ik opdracht om naar 1000 voet (ipv 700 voet) op downwind te klimmen waarna de examinator het gas weer dicht trok en ik een echte noodlanding op de baan moest maken. Ook deze was geen enkel probleem, touchdown vrijwel op de 'blokken'.
De laatste landing was een landing zonder gebruik van flaps. Hierbij is de naderingssnelheid wat hoger en zal de neus in de approach ook wat hoger staan. Zelf vond ik dat ik het toestel op het laatste stuk voor de baan iets te ver liet doorzakken waardoor ik er toch wel wat gas bij moest geven om weer op het glijpad te komen maar na deze full-stop kreeg ik meteen te horen dat ik geslaagd was zonder verdere op- of aanmerkingen.
Nu de papierwinkel nog, het hele spul is naar KIWA opgestuurd, ben benieuwd hoe lang ze erover gaan doen om een nieuw papiertje af te drukken.
Wordt vervolgd,....
