Zelfde verhaal als de vorige keer, dit soort vliegen is echt meer procedureel dan wat ik gewend ben. Het taxieen gaat weliswaar al iets beter dan de vorige maar omdat ik zo gefixeerd ben op het volgen van de gele lijn wil ik weer dezelfde route afleggen als de vorige keer terwijl de wind ondertussen wel 180 graden gedraaid is waardoor we vanaf de andere kant moeten starten...
Gelukkig zit Arie naast me...
Een Eurofox komt bij de start vrij snel los maar omdat je dan nog niet genoeg snelheid hebt om te klimmen ben ik gewend om direct na het loskomen een klein beetje te prikken en snelheid te maken voordat de neus in de klimstand gezet wordt. Bij dit vliegtuig is dat dus absoluut niet de bedoeling..... Ik ben niet de eerste MLA vlieger die door Arie omgeschoold wordt dus hij is er al op voorbereid waardoor we niet meteen weer een ongewilde landing maken....
Na de start klimmen we meteen door naar 2500 voet en gaan een paar steile bochten maken. De eerste gaat redelijk maar bij de tweede laat ik de snelheid te veel oplopen waardoor alle waarschuwingssystemen even gaan piepen. Gas eraf en neus omhoog doen wonderen. Verder gaat het allemaal niet onaardig en Arie stelt voor even een tussenlanding op Teuge te gaan maken.
Erg leuk maar ik ben gewend om voor mijn eigen vluchten vooraf toch wel wat aan vluchtvoorbereiding te doen, kaarten van beoogde landingsplaatsen en routes bij de hand en vooraf bestudeerd te hebben en op deze manier wordt het toch wel een beetje hap-snap vliegen. Maar ik begrijp ook wel dat Arie hier al honderden zo niet duizenden uren heeft rondgevlogen en de omgeving als zijn broekzak kent dus ik heb er alle vertrouwen in dat hij me via meldingspunt Sierra wel het circuit van EHTE door zal praten.
Downwind gaat goed, er zit een kist voor ons dus de snelheid moet er een beetje uit waardoor ik op final iets te laag uitkom maar met een beetje gas erbij komen we weer aardig terug op het glijpad.
Afvangen weer iets aan de hoge kant en ook iets te weinig crosswindcompensatie maar ook deze landing hebben we weer overleefd dus na het afrekenen van het landingsgeld kunnen we aan de koffie.
De start, ik kan me beheersen om niet de neus te prikken, gaat iets beter en we gaan eerst nog even een circuitje met een touch-and-go doen. Tsja, ze hebben midden op de baan mooie strepen geschilderd en het is de bedoeling dat je daar dan ook ongeveer overheen gaat.... Ik zal proberen de volgende keer eraan te denken...
Arie is een beste vent, alleen heeft hij de neiging om op het moment dat alles eindelijk een beetje lekker gaat dat meteen dan weer te verpesten... Gas dicht, oeps, noodlanding ofzo ? Drie dingen die je als eerste moet doen: 1. carburateurverwarming aan, 2. brandstofpomp aan, 3. Brandstofschakelaar op de juiste tank. Doet de motor dan nog steeds niks dan snelheid op 60 knopen brengen en naar een geschikt veldje zoeken voor de noodlanding.
Gelukkig komt het niet zo ver en kunnen we gewoon terug naar het veld vliegen. Dit keer een rechterhand circuit voor baan 05 en nadat Arie weer even uitgelegd heeft dat de lijnen midden op de baan er niet voor niets opgeschilderd zijn mag ik terug naar de hangar taxieen.
Punten van aandacht tot nu toe:
1. Voor de runup zorgen dat het neuswiel recht staat
2. Niet prikken direct na de start
3. Meer rust in de besturing dus minder 'roeren in de pot'
4. In steile bochten vermogen en snelheid beter monitoren
5. Powersettings/speeds overzichtje maken en memorizen
6. Afvangen, crosswindcompensatie en plaats op de baan bij de landing oefenen
En zo zullen er vast nog wel een paar bij gaan komen.....
Ik kijk in ieder geval al weer uit naar de volgende les.
Wordt vervolgd,....
