Trainingsvlucht

De regelgeving rond vliegbrevetten zit nogal ingewikkeld in elkaar. Er bestaan verschillende brevetten ( RPL, PPL, CPL, ATPL ) met daarbinnen weer onderscheid tussen klassebevoegdheden ( bv RPL-MLA, RPL-SEP ) en voor grotere vliegtuigen en helikopters ook specifieke typebevoegdheden. Daarnaast kunnen er nog extra bevoegdheden als bv. RFI (instructeur) RT (radio) etc. op het brevet vermeld staan. In principe blijft een brevet levenslang geldig alleen bepaalde bevoegdheden, zoals b.v. het mogen besturen van een klasse moeten met enige regelmaat verlengd worden.

Voor onze MLA klasse geldt dat de bevoegdheid 2 jaar geldig blijft en dat je deze weer voor 2 jaar kunt verlengen als je kunt aantonen dat je in het jaar voorafgaand aan het verlopen van de bevoegdheid minstens 12 uur gevlogen hebt waarbij minimaal 1 uur als z.g. trainingsvlucht met een instructeur.

Mijn MLA-bevoegdheid is ondertussen al weer aan verlenging toe en dus wordt het weer tijd voor deze trainingsvlucht. Uiteraard een serieuze zaak maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat je er dan geen plezier aan zou mogen beleven....

Ik heb dus maar met André afgesproken om vanmiddag samen naar Texel te vliegen. Dit geeft hem ook de mogelijkheid om mijn radiogebabbel te evalueren want ik moet daarvoor over de radio ook een crossing door de CTR van het vliegveld de Kooy bij Den Helder aanvragen.

Het fijne van zo'n trainingsvlucht is dat je vliegkunsten weer eens objectief door een instructeur bekeken kunnen worden en dat je daarna de punten van kritiek rustig kunt bespreken waar je weer veel van kunt leren. Het vervelende is dat de instructeur voor ieder kritiekpunt toch wel een consumptie in het restaurant van je verwacht...

Koffie met appeltaart en slagroom, de kritiekpunten vielen reuze mee, ik ben er in ieder geval niet failliet op gegaan...

André kent bijna iedereen in de luchtvaart zo ook de man die een sleutel van de op Texel gestationeerde Antonov AN-2P eenmotorige dubbeldekker ( Hongaarse registratie HA-ANI ) in zijn zak heeft zitten. De uitnodiging om het ding even van binnen te bekijken neem ik heel graag aan.

	Zou ik zoiets zelf ook kunnen besturen ? Ik denk het niet, al was het alleen maar omdat ik geen Russissch kan lezen....

Het zonnetje begint ondertussen te zakken en het wordt wat heiiger, de hoogste tijd voor de terugvlucht.

Nog even een foto van onze Eurofox en daarna weer en-route.

Wanneer we weer boven de Wieringermeer hangen moet ik nog een paar kunstjes laten zien waaronder de noodlanding. André trekt daarvoor onverwachts het gas dicht waarna ik ergens een veldje uit moet zoeken en moet laten zien dat ik het vliegtuig met wat truukjes als slippen, extra bochtjes draaien etc, op een dusdanige positie/hoogte voor het veldje kan brengen waarvandaan een geslaagde noodlanding uitgevoerd zou kunnen worden.

Tijdens je vlieglessen vraagt de instructeur regelmatig 'Waar zou je hem met een motorstoring nu neerzetten ?' en in een grijs verleden is het wel eens voorgekomen dat André mij dit vroeg terwijl we net door de extended centerline van de prachtige mooie grote baan op de Kooy heenvlogen en ik aan de verkeerde kant keek en een of ander luizig platgespoten bollenveldje als meest geschikte noodlandinglocatie uitzocht.

Ik heb dit later nog vaak moeten aanhoren....

Dit keer zie ik gelukkig op tijd dat de grasbaan van het Wieringermeerse zweefvliegveld fijn binnen noodlandingbereik ligt en met een beetje slippen komen we daar netjes voor op het glijpad uit. Had ik een ander veld gekozen dan zou het aantal kritiekpunten in ieder geval niet meer te overzien geweest zijn...

Binnenkort het spul nog even af laten tekenen door het bevoegde gezeg en dan kan ik er weer 2 jaar tegen.

Wordt vervolgd,....